-
1 заман
сущ.1) вре́мя; времена́; эпо́ха; век; пери́одавыр заман — тру́дное вре́мя
сугыш заманы — вое́нное вре́мя
безнең заманда — в на́ше вре́мя; в на́ши времена́
иске заман — ста́рые времена́
заман ы ул түгел — не те времена́
заман га заман оемас — погов. год на́ год не прихо́дится; вре́мя вре́мени рознь
һәр заманның үз заңы — у ка́ждой эпо́хи свои́ нра́вы
2) см. заманазаман га аваздаш (аһәңдәш) — созву́чный вре́мени
заман таләбе — тре́бование вре́мени; дух вре́мени
3) разг. вре́мя, пора́ул заманда миңа 10 яшь кенә иде — в то вре́мя мне бы́ло то́лько 10 лет
4) грам. вре́мя (грамматическое, настоящее, прошедшее, будущее) || временно́йзаман категориясе — катего́рия вре́мени
заман күрсәткече — показа́тель вре́мени
заман белән төрләнеш — измене́ние по времена́м; спряже́ние
заман мәгънәсе — временно́е значе́ние
5) в ф. местно-вр. заманында при (когда́ был жив кто́-то)Пётр I заманында — при Петре́ I
хан заманында — во времена́ ха́нов; перен. при царе́ Горо́хе; когда́-то в далёком про́шлом
•
См. также в других словарях:
тәйекші — (Қарақ.) хан заманында қарапайым халықтан ханға төленетін салықты жинаушы. Хан заманында егін егіп, содан жиналған астықтың белгілі бір бөлігін ханға төлеп отырған. Ал, байлардан салық жинаушы адамды “кенжей” деп атаған … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
инақ — (Қарақ.) хан заманындағы жоғарғы шендердің бірі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жұңғар — зат. көне. Шыңғыс хан заманындағы билеушінің сол қолы болып табылатын лауазым иесі. Игі жақсылар қақ айрыла сөгіліп, бірі сол қол – ж ұ ң ғ а р ғ а, бірі оң қол – барұңғарға, атақ дәреже, абырой мәртебесіне орай, әрқайсысы өздеріне тиесілі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
